و من می گم
تو غربت نگاه من ترانه هام آتیش گرفت برای تو ای عشق من!عمر دوباره ای گرفت قسم به برفای سفید بگو گناه من چی بود که رفتی و شدی برام یه قصه ی بود و نبود مخمل برفای سفید رو گونه هات نشسته بود وقتی که میگفتی دلت یه لحظه عاشقم نبود روزای سرد و بی نفس چه زود برام تکراری شد از اونروزی که رفتی تو هیشکی برام توهم نشد میخوام صدات کنم ولی اینو میدونم که دیره اسمت نشسته بی ریا رو لبای یکی دیگه قدم قدم تو جاده ها به عشق تو راهی شدم اما چه سود وقتی برات حتی تمنا نشدم
ادامه...
محظ اطلاع می خواهم بدانم که ایا این شعر از خودتان است یا خیر؟
اگر خور شما این شعر را گفته اید...بتید بگویم که خیلی زیبا بود.